De tijd vliegt als je het naar je zin hebt

Vannacht warempel 3 uur geslapen (en niet omdat ik zenuwachtig was). Het mooie van je reisbestemming niet weten is ook dat je geen zenuwen hebt. Mijn ouders brachten me naar het vliegveld omstreeks 7:30u. In samenzijn met nog twee vrienden zijn we in de auto gepropt en op weg gegaan. Ik merkte dat mijn buik al behoorlijk aan het rommelen was... Misschien dan toch zenuwen? Zoals traditie (nu is het traditie) een eitje gebakken voor op brood zodat ik op het vliegveld wat te eten zou hebben. Eenmaal op Schiphol aangekomen en mijn backpack op mijn rug te hebben gebonden ben ik als een echte schildpad met aanhang richting een 'geschikt plekje' gelopen waar ik de kraskaart van srprs.me kon onthullen zodat we de reisbestemming zouden weten...

Save us from mystery... Ik ga naar Sydney, Australië! Wat een enorme verassing en gelijk ook een fantastische locatie. Ik heb altijd al eens naar Australië gewild... en nu gaat het echt gebeuren! Een vlucht van 12 en een half uur richting Singapore waar ik een overstap moet maken en weer bijna tien uur in het vliegtuig zit richting Sydney. Mijn moeder fluisterde nog liefkozend in mijn oor dat ze mijn beide benen zou breken als ik iets doms zou doen, wat me natuurlijk altijd dat laatste beetje moed geeft als ik op een groot avontuur ga! Bij het inchecken van mijn bagage was de dame achter de balie erg enthousiast. We hebben een gezellig praatje gehouden waarna ik m'n backpack bij de 'odd sized luggage' mocht dumpen. Helaas had ik niet het verstand het oplaad kabeltje van mijn mobiel in mijn rugzak te doen, dus ik zit nu al op 30% batterij. Anyway. Ingecheckt, nog een keer gedag gezegd aan het afscheidscomité en het was tijd om op eigen beide benen de wijde wereld (lees: luchthaven) in te trekken. Controle ging lekker rap. Paspoortcontrole was ook een feest. Iedereen was verassend vriendelijk, maar misschien kwam dat omdat ik inmiddels wel een beetje een bleke snuit had gekregen. Wat ongelofelijk tof maar tegelijkertijd super spannend! Bij de gate was het maar een half uurtje wachten alvorens we mochten boarden. Valt me toch altijd op hoeveel business class en first class flyers er zijn...

Update 1 (11:21u, Nederland):
Ik ben nu aan boord van het vliegtuig van Singapore Airlines. Ik zit bij het raam en de twee plaatsen naast mij zijn HARTSTIKKE LEEG. Dit is supernice. Dat betekent dus de beentjes strekken zometeen, luxe noten eten en de laatste films kijken. Gewoon doen alsof ik thuis ben dus (minus de luxe noten).
De piloot waarschuwde zojuist voor turbulentie tijdens de vlucht, daar ben ik wel benieuwd naar. We zijn in beweging.. Tijd voor mij om te relaxen!

Update 2 (12:04u, Nederland) :
We zijn in de lucht en ik mag m'n gordel afdoen. Ik heb net sokken gehad van het personeel. Ik ben nu al in de war. Wat is er mis met mijn supermooie gestreepte sokken?

Update 3 (12:59u, Polen):
Lunch wordt geserveerd. Ik moet alweer plassen. Voordelen van alleen zitten is echter dat ik alleen mezelf lastig val en niemand anders.
De lunch is trouwens een nicoise salade als appetizer, braised beef met aardappeltjes en spul. En een cracker en een broodje. Zoals gewoonlijk verbaas ik me weer over het vliegtuigeten. Goed te doen.

Update 4 (14:52u, Rusland):
Waarom dacht ik dat het kijken van The Revenant een opbeurende, goede tijdsbesteding zou zijn?
We vliegen richting de nacht. Het is in Singapore momenteel 20:52u dus ik moet van mezelf nog even wakker blijven tot ongeveer 22:45u. Dan ga ik proberen te slapen. Uitgestrekt over drie stoelen. Ik lach om alle mensen die opgekruld in hun stoel zitten met een kussentje (waarvan ik er vier heb) onder de kin. Dat bezorgd me waarschijnlijk slecht karma, maar het is het waard.

Update 5 (15:22u, Rusland):
Mother Russiaaaaaaa.
Ik heb er trouwens eentje gevonden voor passenger shaming. Iemand zit op de armleuning van z'n stoel met z'n rug/kont half in het gangpad. Als je hem wilt passeren blijft hij domweg zitten en mag je lekker tegen 'm aanwrijven. Knus! Ik heb trouwens nog een kussentje gevonden en overweeg momenteel een kussenfort te bouwen. En die meneer die in het gangpad hangt mag er niet in.

Update 6 (16:33u, ergens beneden Rusland?):
En dan is het bedtijd en denk je, ja, tijd om te gaan slapen. Ben je klaar wakker. Ofwel, tekenen en The Danish Girl kijken. De turbulentie is flink aanwezig dus af en toe worden er zeer abstracte tekeningen gemaakt. Ik moet zeggen dat het af en toe wel even schrikken is als het vliegtuig opeens een behoorlijk stukje lijkt te 'vallen'. Piloot roept nu ook om dat iedereen op z'n plaats moet gaan zitten. Begrijpelijk.
En ik zag zojuist full frontal nudity op m'n kleine tv schermpje en ik hoop heel erg dat de mensen achter mij niet mee kijken. Ahem.

Update 7 (19:28u India):
Twee uurtjes slaap weten te pakken. De turbulentie komt en gaat maar een ding is zeker: het is vreemd slapen als je continu rond wordt geschud. Ik droomde telkens over Joep (m'n valkparkiet), want die kan net zo krijsen als het kleine kind voorin het vliegtuig. 8-) Het is inmiddels donker buiten het duizelt me als ik me bedenk dat ik zo op een onbekende luchthaven sta om me dan te moeten haasten naar weer een lange vlucht. Oef!

Update 8 (22:26u, Singapore):
Uggghhhhhhhhhhhhhhhh. Ontbijt. Uuuggggggggggghhh. Nog anderhalf uur. Uuuggggghhhhhhhhhhhh. 10 procent batterij over. Uuuggggghhhhhhhhhhhh. Ik heb de afgelopen drie uur alleen maar stille scheetjes zitten laten. Yeaaahhhhhh!!!

Update 9 (23:58u, Singapore Airport):
Geland! Nu zo snel mogelijk van boord en richting gate A15. Wat een bizar mooi aangezicht is Singapore trouwens... Jemig. De boten netjes uitgelijnd op het water, het verlichte reuzenrad in de verte... Prachtig! Ziet er uit als een stad die ik ook wel eens zou willen verkennen! Maar eh. Nu eerst m'n transfer maar halen. Da's belangrijker.

Update 10 (0:51u, Singapore Airport):
Te wachten bij de gate. Tevergeefs naar een winkeltje gezocht om iets te halen waarmee ik me kon opfrissen (ik stink buitengewoon erg). Nu aan het wachten voor de gate... Boarding time 6:05am ammehoela. Het is inmiddels bijna 7:00am. Wachten duurt lang. Zeker als je telefoon bijna dood is. Overigens, leuk feitje: ik heb in een skytrain gezeten om bij m'n gate te komen. Een soort monorail die hangt en je van A naar B brengt op het vliegveld. Leuk, snel en handig. Origineel ook.

Update 11 (1:21u, Singapore Airport):
Ik zit in het vliegtuig. Ditmaal zitten er twee meiden naast me. Ik had een stoel bij het 'raam' als voorkeur opgegeven maar ik kijk tegen een muur aan. Beetje benauwend, maar gelukkig duurt deze vlucht maar 7 en een half uur. Met 'Verona' naast me als Aussie Outback Chick #1 kom ik ook deze reis wel door. Inmiddels wel al zeven huilende kinderen geteld. Dat maakt het weer wat lastiger. Ben blij als ik zometeen in m'n shuttlebusje naar het hotel zit. Ik wil/moet douchen, haha. Op de een of andere manier word ik altijd super hongerig van lange vluchten (flashback naar eerste nacht in Japan waar ik omstreeks 4 uur in de ochtend een stroopwafel naar binnen werkte omdat ik wakker werd). Nog 6% batterij. Les voor de volgende keer: oplader in je RUGZAK. Zucht.

Update 12 (3:30u, Jakarta):
Deze vlucht is aanzienlijk rommeliger dan de vorige. Het 'ontbijt' wordt chaotisch verspreid en er lijkt weinig onderlinge communicatie van de cabin crew. Ik fungeer inmiddels op koffie en thee en suiker, alles is dan ook erg kleurrijk en, het is echt waar, ik beleef het allemaal zeer intens. Nog 5 en een half uur vliegen, maar ik ben bang dat mijn mobiel dat niet uit houdt (3% batterij).

Update 13 (9:41u, Sydney, Australië):
Ik zit op m'n transfer te wachten. Geen border patrol voor mij, ik zie er betrouwbaar en moe uit. Iedereen is vriendelijk. Ik wil slapen. Update komt in het hotel als m'n mobiel weer opgeladen is. Ugh.

Update 14 (19:40u Australische tijd):
In hotel aanbeland. Creditcard nodig. Heb ik niet. 50 dollar borg. Ook goed. Probleem opgelost. In de shuttlebus naar het hotel met een Amerikaanse vrouw zitten te praten over waar zij allemaal met haar man heenreist (ze kwam net uit nieuw Zeeland en zou vrijdag naar Tokyo gaan). Iedereen in Sydney is tot nog toe erg aardig, of misschien hebben ze spontaan meelij omdat ik er zo verrot uitzie. Nu douchen. Heb bij een lokaal supermarktje wat te eten gekocht voor straks en morgenochtend (krijg alleen melk van het hotel hahaha). Duur!!! Dat wordt op de centen letten. Pfieuw.
Anyway. Ik sluit hiermee de eerste echte 'reispost' van mijn blog af. Morgen meer. Eerst eten. Slapen. Doucheeennnnnnn.